Characters!
De Studio's hebben we deze vakantie nog niet bezocht. Tijd dus om hier verandering in te brengen.
Het is al ruim na 13 uur en we beginnen nu toch wel honger te krijgen. Eerst maar eens een hapje eten dus. We kiezen voor een 'snelle' hap bij Restaurant En Coulisse.
Nu ja, snel? Het is er behoorlijk druk en de bediening gaat behoorlijk traag. Sarah zoekt alvast een plaatsje uit, terwijl Hendrik blijft wachten.
Na een dikke 20 minuten kunnen we eindelijk eten. Sarah heeft een cheeseburger met frietjes, een sprite en een magnum met witte chocolade. Ook al is het erg koud en helemaal geen weer om een magnum te eten... hij is toch erg lekker. Eentje om te onthouden!
Hendrik neemt de angus burger met frietjes, een flesje water en een brownie.
Na het eten duiken we verder de studio's in. We hebben niet echt 'een plan', we zien wel wel of we attracties doen of gewoon wat rondwandelen.
Het duurt niet lang of we zien Chip & Dale in Hollywood outfit staan. Helaas is de rij afgesloten, dus we kunnen niet meer aanschuiven. Dan maar verder naar Crush's Coaster.
Het bordje dat aangeeft hoe lang de wachtrij is, doet het niet. We vragen het aan CM en die weet ons te vertellen dat de wachtrij 45 minuten is. Op zich niet zooooo lang, maar we besluiten om toch maar niet aan te schuiven. Het is onze laatste dag en we lopen liever wat rond dan.
Aan de fotolocatie van Sully zien we Balou en King Louie staan met zo'n 50 à 100 tal Britse schoolkinderen er rond. Wat een drukte! Hendrik merkt op dat die kinderen staan te wachten, maar niet Balou en King Louie. Zij hebben haast geen rij. Wanneer we bij hen toekomen, gaat juist de laatste familie weg en heb ik hen beiden voor mij alleen. Balou is de eerste om mij te knuffelen. Al snel komt King Louie er ook bij en ben ik het worstje in een hotdog. Ik word haast platgeknuffeld.
For Narnia!
Na de knuffeltijd lopen we verder naar de stoel van de koningin uit Narnia. We zijn grote Narnia fans en een bezoekje aan de stoel is dan ook iets wat we standaard even doen.
Meer characters!
Op het plein aan Stitch Live komen we enkele characters tegen, waaronder Aladdin. Hij heeft enkel nog maar tijd voor een groepsfoto. Hij pikt mij er uit, vraagt om even te wachten en na de groepsfoto krijg ik nog even een moment om met hem op de foto te gaan. C'est à vous mademoiselle.
Daarna moest hij echt weg. Hij moest zich volgens de CM gaan klaarmaken voor de parade.
Wij blijven nog even wachten. We zien Ariel en Gaston nog, maar ook zij moeten weg. Jammer maar helaas.
Het begint ondertussen weer te regenen en we schuilen even onder het afdakje bij Stitch Live. De bui is van korte duur en wanneer we onder het afdak vandaan komen, zien we Goofy nog staan. Hij heeft het helemaal niet druk en we zijn dan ook onmiddellijk aan de beurt.
The best is yet to come!
Onze trip loopt bijna ten einde, maar één van de hoogtepunten moet nog komen. Bij het beeld van Walt en Mickey zien we Mary Poppins en Bert staan, 2 van mijn favoriete characters. Vorig jaar is het me enkel gelukt om een foto met Mary Poppins te scoren, dus ik hoopte deze keer Bert tegen te komen. Door de autopech en het feit dat we bijna niet in het park geweest zijn, had ik die hoop ondertussen al opgegeven. Tot nu dus.
Helaas moesten Mary en Bert door gaan. Hendrik vond dat ik er achteraan moest gaan. Deze kans mocht ik niet laten liggen. Vlak voor ze backstage verdwenen riep ik op Bert. Hij hoorde het niet, maar Mary wel. Ik zei tegen Mary dat ik de handtekening van Bert nog miste. Bert hoorde het en kwam er ook bij staan. Tuurlijk wilde hij nog even tekenen. Ik voelde me best lullig omdat ze op het punt stonden backstage te gaan, maar ze namen zelfs nog snel even de tijd om te posteren voor de foto. Mijn dag kon nu echt niet meer stuk! Voor ze verder gingen bedankte ik hen nog uitgebreid. You really made my day!
Met een brede glimlach gingen we verder.
Aan het podium was er fotolocatie met een soort van rode loper voorzien. Er stonden ook enkele mensen te wachten. Het was duidelijk dat er wat te gebeuren stond, maar we hadden er verder zelf geen idee van. Op dat ogenblik liep Clara Cluck ons voorbij, op weg naar de fotolocatie.
Clara Cluck? Leuk! Snel in de rij dus. De rij was niet lang, dus we waren snel aan de beurt. Clara poseerde als een echt model. Geweldig.
Na deze leuke verrassing verlaten we de studio's en gaan terug richting het andere park. Af en toe zijn er buien en het is nog steeds koud. We stoppen nog even in de winkeltjes in Studio 1. Hendrik koopt er nog een Jack Skellington boxershort. We zijn eigenlijk op zoek naar de Jack Skellington sjaal, maar deze hebben ze niet meer. Ze hebben enkel nog maar de muts. Geen erg. Dan maar tijdens een volgende (halloween) trip.
20th Anniversary train
In het andere park gaan we eerst een koffie'tje halen bij Market House Deli. We hadden bij de menu van eerder die dag een bon voor een gratis drankje gehad. Tijd dus om deze in te ruilen.
Terwijl Hendrik staat te wachten op de koffie, hoor ik het treintje aankomen. Leuk, die hadden we deze trip nog niet gezien. Terwijl het treintje voorbij komt, is ook Hendrik weer buiten. We lopen nog even met het treintje mee, totdat het verdwijnt.
La descente
We zetten ons nog even op een bankje. Een kopje warme koffie doet deugd tijdens zo'n koude en natte dag. Daarna is het bijna tijd voor het laatste stukje van ons Disney-avontuur. La descente, de trappenshow in het Disneyland hotel.
We hebben nog even tijd en besluiten alvast in het winkeltje van het hotel onze foto's met Aurora te bekijken. Ik wil ze graag allemaal hebben. Alleen werkt de computer en printer van de CM niet echt mee. Het duurt lang voordat het allemaal in orde is. De foto waar we Donald een kusje geven, is nu wel zichtbaar, wat gisteren niet het geval was. Ook deze foto wordt nog even gekocht.
Thuis merken we op dat we meer foto's hebben, dan waar we voor betaald hebben (althans zo lijkt het toch). We hebben ook enkele foto's dubbel.
Doordat het allemaal zo lang duurde zijn we nog net op tijd voor La descente. Gelukkig! Ik ben al helemaal happy als ik zie dat Pinocchio aanwezig is. Verder is er ook Eeyore, Goofy, Pluto, Dondald, Mickey & Minnie.
Pluto komt recht op ons afgelopen en ik kan ook zo met hem op de foto.
Verder wilde ik natuurlijk nog heel graag een foto met Pinocchio en ook dat is nog gelukt.
Hendrik en ik hadden in het begin afgesproken dat we naar huis zouden vertrekken na La Descente. Helaas, is die tijd nu dan aangebroken. Met pijn in het hart verlaten we het hotel en het park. Ondanks de tegenslag met de auto en alle uren die we hierdoor niet in het park hebben kunnen doorbrengen, is het toch een fantasische trip met veel hoogtepunten geweest.
We vinden onze auto snel terug op de parking, handig als je vooraan staat en tanken dan nog even bij Santa Fé. De GPS wordt ingesteld op 'thuis' en voor we het weten zijn we weg.
De terugrit verloopt vlot. We hebben nog even een kleine file, maar die duurt niet lang. Wanneer we terug in België zijn, stoppen we nog even om de beentjes te strekken en naar toilet te gaan.
Om kwart na 9 komen we thuis, na een weekje weg geweest te zijn.
Op naar de volgende vakantie!
