Na een drukke week was het dan eindelijk vrijdag... vandaag vertrekken we weer richting de magie. Door een weddenschap met Hendrik had ik 'een half uurtje eerder vertrekken naar Disneyland' en 'een half uurtje langer blijven in Disneyland' gewonnen.
Een half uurtje eerder vertrekken wil ook zeggen... een half uur eerder op staan. De wekker liep af om 4.30 uur. Oh jezus, dat is vroeg! Ik kon gelukkig zonder moeite mijn bed uit. Hendrik had wat meer last. We maakten ons snel klaar en aten nog wat.
Kwart na 5 was het dan zo ver... De auto werd ingeladen en weg waren we!
Nog snel even tanken en dan kon de reis echt beginnen. Ook deze keer is het Studio Brussel die ons gezelschap houdt... Disneyland, here we come!
Het is de eerste keer dat we met het kerstseizoen in Disneyland zijn, dus we zijn heel erg benieuwd.
We hadden geluk... geen file bij Antwerpen en geen file in de buurt van Gent. Onderweg stoppen we snel even om naar toilet te gaan en niet veel later rijden we de grens met Frankrijk over.
Ook in de buurt van Lille kunnen we vlot doorrijden. We stoppen onderweg nog één keer om naar toilet te gaan en iets te halen om te eten. Daarna gaat het in rechte lijn naar Mickey en z'n vrienden.
We zijn er bijna!
Hello Disneyland!
Een half uurtje vroeger vertrekken (in vergelijking met vorige keer) betekent een uurtje eerder toekomen. Heerlijk. Het is net 10 uur geweest wanneer we de Parking oprijden. Gelukkig lijkt het mee te vallen qua drukte. We parkeren de wagen bij A3, lekker dichtbij dus.
We maken ons snel klaar en haasten ons naar de tassencontrole. Ook Duffy mag vandaag mee het park in.
Home!
Duffy steelt de show!
Na de tassencontrole is de eerste stop is, naar goede gewoonte, het Disneyland hotel. Chip & Dale staan op de set en er is helemaal geen wachtrij. Ja, één familie, maar die zijn net klaar wanneer we toekomen.
Sarah kan onmiddellijk op de foto, maar dat is buiten Chip gerekend.
Hendrik heeft Duffy vast en wanneer Chip Duffy ziet, moet hij hem toch eens eerst bewonderen... Duffy moet en zal mee op de foto gaan.
Na de foto's wil Chip Duffy niet loslaten. Om mij te troosten krijg ik van Dale een dikke knuffel. Nadien wil ook Dale Duffy bewonderen.
Helemaal happy nemen we afscheid van Chip & Dale. De 2 eekhoorn... ik vond ze al leuk, maar nu vind ik ze nog leuker!
Het Disneyland Hotel is alvast mooi versierd ter gelegenheid van kerst. Dat belooft voor de rest van het park.
Ruimte aan de fotolocatie.
En in de gang aan het winkteltje...
De lobby...
Oh, Denneboom!
En dan is het tijd om naar het park te gaan...
Wanneer we het park binnen komen, zien we de mooie grote kerstboom staan. Wij vinden hem alvast heel erg mooi.
Duffy meets Duffy!
Op Town Square staat Duffy al. Een foto met Duffy in kerstoutfit was één van de dingen op mijn 'wishlist'. We gaan snel in de rij staan en na een kleine 10 minuutjes is het onze beurt om te knuffelen met deze lieve teddybeer. Wanneer grote Duffy kleine Duffy ziet, wil hij hem vast houden en knuffelen. Nadien is het tijd voor foto's.
Alleen een beetje jammer dat kleine Duffy zijn hoedje voor z'n ogen heeft op de foto. Later nog maar eens proberen dan.
Na een laatste knuffel is het tijd om afscheid te nemen en verder te gaan.
Van de ene beer naar de andere
We nemen de route van de Arcade. Aan de andere kant staat Winnie The Pooh. We hebben hem al een aantal keren gezien, maar zijn nog nooit met hem op de foto geweest. De wachtrij is niet zo heel erg lang en we besluiten om snel aan te schuiven. Sarah wil hem toch heel erg graag in zijn pyjama/kerst outfit op de foto.
Terwijl we staan te wachten, zien we de Christmas Cavalcade een eerste keer voorbij komen. Dat belooft alvast voor later!
In de wachtrij voor Pooh.
Wanneer het bijna onze beurt is, spot de CM bij Pooh mijn Duffy. "Oh, look, it's Duffy". Ze vraagt of we hem al gezien hebben aan de andere kant van de Arcade en zegt dat we anders zeker eens moeten gaan kijken.
Niet veel later is het onze beurt voor een knuffel met Pooh.
De foto van de photopass-fotograaf...
This is Halloween... of Christmas?
We zijn nog maar een klein uurtje in het park en we hebben al 4 heel erg leuke character-ontmoetingen gehad... maar er komt nog.
We zetten koers richting Frontierland op zoek naar Jack (en eventueel Sally).
En ja hoor, Jack is er. Sally is er helaas niet bij, maar dat is niet zo erg. Eén van de dingen op mijn 'wishlist' was een foto met Jack in zijn Sandy Claws outfit... dus huppakee, snel in de rij.
Niet veel later is het mijn beurt. Jack wil weten waar ik vandaan kom en welke taal ik spreek.
Hij wil ook weten wie 'the gentlemen over there' is. Hij kan hem niet goed zien, enkel een beetje van zijn wangen, want de rest is goed bedekt. Het was dan ook bere-koud. Als ik zeg dat het mijn boyfriend is, ziet hij opeens Hendrik zijn Jack Skellington muts. Jack kan zich niet herinneren dat hij Hendrik zijn muts gegeven heeft. It's magic! Hij nodigt Hendrik uit om mee op de foto te komen en bombardeert de CM tot fotograaf.
Jack zit echt zo goed in z'n rol. Ik ben dan ook helemaal blij om hem te hebben gezien in zijn Sandy Claws outfit.
Ook Hendrik is helemaal om. Vanaf nu wil hij wel vaker met characters op de foto.
The Wildest Ride In The Wilderness
We nemen afscheid van Jack en lopen verder Frontierland in. Big Thunder Mountain heeft maar een wachtrij van 10 min. dus de keuze is snel gemaakt... we maken ons klaar en gaan snel in de rij staan voor de Wildest Ride In The Wilderness.
Dit is Hendrik zijn favoriete attractie en we verwachten dat het morgen erg druk gaat zijn. We kunnen hem maar beter al een keertje gedaan hebben dan.
Santa Claus Village
Na dit dolle ritje is het weer tijd voor wat anders. We besluiten een kijkje te gaan nemen bij het kerstdorp. Dat ging net open en heeft een wachtrij van 2.15 uur. Wat? Zo lang gaan we echt niet wachten.
Toch gaan we even in de rij staan. Sarah wordt opeens aangevallen door een Spaanse oma met wandelstok. De oma mept Sarah met haar stok in haar knie holte. Ben je gek?! Ze begint te roepen dat ze eerst was en dat ze voor mij moet blablabla... nouja, ga dan voor. Haar kleinkinderen dachten er echter anders over en die bleven niet netjes wachten bij oma.
Opeens ging het snel vooruit en we denken dat het wel mee zal vallen qua wachttijd. We konden dan ook zo bij Minnie in haar kerstjurk. Ze zit te wachten bij een slee. We vinden dit een heel erg leuke fotolocatie.
Laaaaaaang wachten
Na de foto met Minnie zien we de rij voor Santa Claus en zijn we wat minder vrolijk. Jeetje wat 'n rij. We blijven nog heel even wachten, maar de rij lijkt niet vooruit te gaan en besluiten dat we op een ander moment wel zullen terugkomen. Tijdens het wachten zien we alvast Goofy aankomen.
Dus (voorlopig) zonder foto van Santa Claus en Goofy verlaten we het kerstdorp en wandelen we weer naar Thunder Mesa.
Wordt vervolgd...
Goed begin Sarah! Leuk zoals Jack reageerde en dat hendrik nu helemaal om is!
ReplyDelete