We lopen Fantasyland in richting Frontierland. Aan het labyrint van Alice zien we de Tweedles staan. We gaan in rij staan voor een foto. Na eventjes te hebben gewacht, is het mijn beurt. Ik neem plaats in één van de stoelen en de Tweedles beginnen me te adoreren en mijn hand te kussen. Lol. Lief!
Wat later wordt mijn hand ook nog eens opgegeten. Lol. Tot de CM roept... What are you doing?!
Oh, wat 'n lol.
Ik had nooit wat met de Tweedles, maar dit was toch wel een erg leuke meet & greet!
Ik zeg de Tweedles gedag en we vervolgens onze reis naar Frontierland. Bij Jack Skellington valt de wachtrij reuze mee, dus dat is het volgende wat we gaan doen.
Deze mooie reiger zat rustig 'mensjes' te kijken.
Terwijl we in de wachtrij staan, komt er een CM naar het meisje voor ons. Zij heeft een handtekeningenboekje vast en de CM vraagt of ze het boekje wil laten tekenen door Jack. Ja, dat wil ze. Hij vraagt of hij het boekje mag tekenen. Wat aarzelend geeft hij haar boekje af en hij tekent er een tekening in met een leuke tekst. Ook de zus van het kleine meisje geeft haar boekje af en ook daarin maakt hij een leuke tekening.
Zo, dat zou ik ook wel willen. Ik haal mijn fotoboek boven en Hendrik vraagt hem of hij nog tijd heeft om een tekening te maken. Ja hoor, met veel plezier tekent hij Mickey met kerstmuts en schrijft hij er nog een leuke boodschap in.
Oh ZO leuk! Helemaal blij mee. Deze spontane actie is meer dan geslaagd.
We bedanken de CM en ondertussen zijn we bijna aan de beurt bij Jack.
Happy Holidays
Jack begroet me hartelijk en is blij me te zien. Hij vraagt hoe ik heet en waar ik vandaan kom. Hij nodigt me uit om een kijkje te gaan nemen bij zijn kerstboom en vraagt wat ik er van vindt. Prachtig! Hij is werkelijk prachtig. Hij wil nog weten welke kerstbal ik het leukst vind en duidt uiteraard de doodskop aan. Dit blijkt zijn moeder te zijn! She's gorgeous, isn't she? Ja hoor, absoluut! We poseren nog even voor de foto en wanneer Hendrik de photopass aan de fotograaf geeft, vraagt hij hoe we de foto's van het pasje kunnen bekijken. Als ik zeg via internet en op de computer, dan begrijpt hij me niet. Ze kennen geen internet en computer in Halloweentown. Silly me, hoe kon ik dat vergeten?!
Dan spot Jack Hendrik zijn kerstmuts en is hij helemaal in de wolken. Tuurlijk, want hij staat op de muts! Hij vraagt hoe hij heet en als ik zeg Henry (Hendrik), wil hij hem verrassen. Come on over Henry, join us for the photo.
De foto's van de photopass.
The wildest ride in the wilderness
We zeggen gedag tegen Jack en wensen hem nog een fijne kerst. Daarna is het tijd voor wat anders. De wachtrij bij Big Thunder Mountain is 20 min. en we besluiten deze nog even te doen voordat we wat willen eten.
We laten ook nog even de foto op de photopass zetten. Maar achteraf gezien hebben ze de foto wel erg raar bijgesneden. Achja, volgende keer beter.
Colonel Hathi's
Ik wil graag gaan eten bij Hakuna Matata, maar die blijkt gesloten te zijn. Dan maar naar Colonel Hathi's. Hendrik bestelt een lasagne, met een lookbroodje en tiramisu en ik bestel een pizza met 3 soorten kaas, een lookbroodje en een magnum ijsje. Ik begin met het dessert, want wil niet dat ijsje smelt natuurlijk. Het eten smaakt verder prima.
Het is even na half 1 wanneer we Colonel Hathi's verlaten en richting de Meet & Greet met Merida trekken. We kijken nog even of er characters staan in de buurt van het restaurant, maar helaas, geen geluk deze keer.
Wanneer we aan Casey's Corner toekomen, zien we dat de wachtrij al best lang is en het duurt nog zeker een half uur voordat Merida haar opwachting maakt. Snel de rij in dus!
Om kwart na één is ze daar. De rij is best lang, maar Merida laat het niet aan haar hart komen en neemt uitgebreid de tijd voor iedereen.
Na 45 minuten neemt ze een kwartier pauze.
Ondertussen komt de parade voorbij. Hendrik stelt voor dat ik even naar de parade ga kijken, terwijl hij in de wachtrij blijft staan. Eerst wilde ik liever in de rij blijven staan, maar uiteindelijk ben ik toch gaan kijken. Helaas, had ik niet de beste plaats, maar geen nood. We kijken de parade een ander keertje nog wel eens.
De parade is halverwege wanneer Merida terug komt. Ik laat de parade voor wat het is en ga snel weer in de rij staan.
En dan is het bijna onze buurt.
Wordt vervolgd...
No comments:
Post a Comment