Wanneer we terug in het Disneyland park zijn, merken we dat het echt behoorlijk druk is. Wachttijden van 90 tot 120 min. zijn geen uitzondering. We komen wel vaker in het park, dus besluiten om de attracties te laten voor wat ze zijn.
We komen deze trip voornamelijk om te genieten van het kerstseizoen en hoe kan je dit beter doen dan met een bezoekje aan de kerstman?
We lopen dan ook naar onmiddellijk naar Santa's Village in Frontierland.
De wachtrij bedraagt 1,5 uur, maar dat hebben we er wel voor over en schuiven snel aan.
Het geluk zit aan onze kant en reeds na een uurtje is het onze beurt en kunnen we op bezoek gaan bij Santa Claus himself.
De kerstman is een ietwat vreemde kerel, maar verder wel heel grappig en "chatty". Ik mag bij hem op schoot gaan zitten en hij wil weten waar we vandaan komen. Wanneer we 'Belgium' zeggen, begint hij onmiddellijk een heel verhaal te doen over cake. Hij wil duidelijk Belgische taart.
Hendrik staat bij de Photopass fotograaf en roept dat we hem wel een chocolade taart willen bakken. Lol.
Wanneer het tijd is voor foto's, stelt Santa Claus ons voor aan zijn 'Wonderful photographer' Jeremy.
Jeremy herkent ons nog... You 2 were just visiting Spider Man, right?
Haha, we hebben duidelijk indruk gemaakt.
Hendrik begint een hele uitleg tegen Jeremy en de kerstman en ik staan er op te kijken. Dan is het uiteindelijk tijd voor de foto's en komt Hendrik er ook nog bij staan.
Wanneer we afscheid nemen, krijg ik nog een dikke kus van de kerstman en hij maakt ons nogmaals duidelijk dat we zijn taart niet mogen vergeten!
Foto's van de photopass.
We nemen afscheid van de kerstman en verlaten het dorp. We lopen een rondje door het park, maar overal zijn de wachttijden lang. Bij Space Mountain en Buzz Lightyear zijn de wachttijden 90 en 45 minuten. Dit wordt 'm dus zeker niet. We doen deze attracties dan liever tijdens de Extra Magical Hours wanneer we zo kunnen doorlopen.
Ook bij It's A Small World, die voor de gelegenheid in een 'holiday' jasje gestoken is, staat een gigantische wachtrij.
Mr. Mouse himself!
We lopen verder door Fantasyland en zien dat de wachtrij bij Meet Mickey 45 min. is. Meestal slaan we Meet Mickey over omdat je Mr. Mouse himself op andere plaatsen in het park (denk maar aan La Descente vroeger) kan ontmoeten, zonder lang te wachten. Maar nu met de Photopass vinden we het wel leuk om nog even bij Mickey op bezoek te gaan, dus we sluiten snel aan. Hier wachten is nooit een straf met al die leuke Mickey-filmpjes die ze tonen. De tijd vliegt en voor we het weten zijn we aan de beurt.
We worden hartelijk onthaald door Mickey Mouse himself en Sarah krijgt om te beginnen een hele dikke knuffel. Hij neemt echt uitgebreid de tijd.
Mickey bewondert Sarah uitgebreid en hij laat weten dat hij helemaal fan is van mijn trui. Yay! Lief! Hij wil een kusje op z'n neus en ik krijg zelf ook een hele dikke smakkerd terug.
Hij wil verschillende poses doen en gebaart om een hartje te vormen met onze handen. Smelt! Smelt!
Foto's van de photopass.
Helemaal verliefd nemen we afscheid van Mickey.
Wanneer we weer buiten zijn, zien we dat het al aan het schemeren is. Het is bijna 17 uur en we besluiten om wat te gaan eten. Hendrik wil graag nog een keertje bij Annette's Diner gaan, dus dat wordt 'm.
We verlaten Fantasyland en lopen via de zijkant van het kasteel naar Main Street.
De lucht kleurt enorm mooi en ik kan het niet laten om nog snel even enkele foto's van het kasteel te maken.
Welcome to the fifties
We zijn nog vrij vroeg, maar toch is het behoorlijk druk bij Annette's. Maar we hoeven gelukkig niet al te lang te wachten voordat we een plekje toegewezen krijgen.
Hendrik weet onmiddellijk wat hij wil. Die Burger Of The Month een aantal dagen geleden, was erg lekker, dus dat wordt 'm opnieuw.
Ik heb het wat moeilijker om te kiezen. Ik heb al een aantal keren een erg lekker uitziende hotdog zien voorbij komen, maar ik heb hem nog nooit besteld. Zou ik het nu wel doen? Awel ja! Ik ga voor de All American Chili Hotdog. En oh, dat was een goede keuze! Yummy! Die was lekker. Het is niet iets wat ik elke keer zou kiezen, maar hij was prima en zeker voor herhaling vatbaar.
All American Chili Hotdog.
Na het eten trekken we nog even het park in voor wat Disney-by-night foto's. Hendrik wil het niet te laat maken omdat er morgen nog een lange weg naar huis op het programma staat en overmorgen moet hij alweer aan het werk.
Hang on to your hats and glasses...
'Cause this here's the wildest ride in the wilderness.
We wilden nog wel graag een keertje Big Thunder Mountain by night doen en hopen dat de wachtrij ondertussen wat korter geworden is. En dat is gelukkig ook het geval. Ze is nu maar 40 min. en dat vinden we nog net aanvaardbaar. Dus snel de rij in. Helaas duurt het allemaal veel langer dan gedacht en we zijn bijna een uur verder wanneer we eindelijk kunnen instappen. Dit kan de pret gelukkig niet drukken en we genieten van het ritje in het donker.
We laten nog snel de foto op de photopass zetten en gaan dan weer verder.
Hendrik heeft het ondertussen wel gehad en wil graag weer naar het hotel. Hij stelt voor dat hij de foto van Space Mountain van vanmorgen nog even op de Photopass laat zetten en dat ik ondertussen nog wat foto's maak van het kasteel en Discoveryland.
Wanneer we elkaar terugvinden, is het echt genoeg geweest. Moe maar voldaan verlaten we het park en wandelen we weer naar het hotel. In het hotel nemen we nog een heerlijk warm bad en kruipen dan snel onder de wol.
Tot morgen Disneyland! Slaapwel!
No comments:
Post a Comment