Ik wilde al een hele tijd graag eens een keertje naar Pairi Daiza, een dierenpark in het zuiden van België, in Wallonië. Maar toen kwamen er panda's naar het park, waardoor het park gigantisch veel bezoekers verwachtten. Vandaar beslisten we om ons bezoek wat uit te stellen.
Dit jaar begon ik weer over Pairi Daiza. Ik wilde het park toch echt wel een keertje bezoeken. Door de drukke maanden was dit er helaas nog niet van gekomen. Binnenkort heb ik vakantie en al snel opteerde ik om die kant op te gaan.
Last minute
Zaterdagavond, 19 september 2015... Hendrik heeft zijn 'drukke periode' op het werk en met zijn bijberoep. Vrije tijd zit er niet echt in. Tot hij zaterdagavond opeens zei dat hij zondag wel wat tijd had.
Het eerste plan was om te gaan geocachen, iets wat ik normaal gezien met Elke en Eline doe, maar al snel kreeg ik het idee om morgen naar Pairi Daiza te gaan. Maar natuurlijk niet eerst zonder het weerbericht na te kijken en wonder boven wonder waren de weersvoorspellingen gunstig.
Ik boekte nog snel online tickets en laadde de accu's van de fototoestellen op.
Het is officieel... wij gaan morgen naar Pairi Daiza! Eindelijk!
Onderweg
De wekker werd gezet en hij liep netjes om 7.30 uur af. We maakten ons klaar en zeiden Rémi gedag.
Iets na 8.30 uur vertrokken we. Nog even stoppen aan het tankstation en dan richting Brugelette.
Het is een tochtje van een dikke 1.5 uur.
Een goede traditie moet in ere gehouden worden... foto van de gps.
Na 1.5 uur bereiken we vlotjes de parking. We parkeren de wagen en het lijkt fantastisch mooi weer te worden. Onze jassen laten we in de auto, nemen onze spullen en zijn dan klaar om het park in te trekken.
Welcome to Pairi Daiza
Pairi Daiza betekent in het oud-Perzisch "afgesloten tuin". Het is de oudste benaming ooit die de menselijke beschaving gaf aan het "paradijs". Pairi Daiza is een tuin van 55 hectare, gecreëerd tussen de ruïnes van de Cisterciënzerabdij van Cambron en afgeschermd van de buitenwereld door een muur van drie kilometer lang. Het park heeft eeuwenoude bomen, prachtige bloemen en weelderige planten van over de hele wereld. Door de schatten van architectuur en ambachtswerk, allemaal authentiek, gemaakt door mannen met gouden vingers uit China, Indonesië, Thailand, ... En niet te vergeten: de 5.000 dieren die hier allen in harmonie samenleven.
We lopen eerst wat rond en bekijken het plan. Het is voor ons beiden een nieuw park, waardoor niemand van ons de weg kent. We willen natuurlijk alles ontdekken en besluiten te beginnen bij de wereld van Ganesha. Deze ligt aan de andere kant van het park.
De wereld van Ganesha
Majestueuze rijstvelden die zachtjes golven in de wind, bananenbomen en exotische bloemen die ontluiken onder de streling van de zon, weelderige tempels van aan de andere kant van de wereld, het goud en de levendige kleuren van Bali… het Koninkrijk van Ganesha voert ons mee naar Zuid-Oost-Azië, naar het Indonesische schiereiland. De olifanten van Pairi Daiza zijn de onmiskenbare meesters van deze betoverende wereld. Wanneer de lente opnieuw zijn intrede doet wandelen ze over de paden van Pairi Daiza. De otters, makaken, neushoornvogels en stekelvarkens vrolijken het landschap verder op, dat gedomineerd wordt door de Bloementempel. Er staat ook een tempel die gewijd is aan de olifantengod Ganesha en een tweede voor Boeddha. De nieuwste aanwinsten zijn de Pantertempel en de Tijgertempel, waar onze twee prachtige witte tijgers huizen.
Nadat we eerst wat foto's gemaakt hebben in de prachtige ochtendzon, willen we toch wel eens dieren zien. Beginnen doen we bij de witte tijgers. Mumbai en Sanka namen in de zomer van 2015 hun intrek in de Tijgertempel, een gloednieuw gebouw dat een ode is aan Cambodja en dat meer dan 10.000 vierkante meter aan handgesculptuurde stenen bevat.
Witte tijgers zijn erg zeldzaam (enkele honderden wereldwijd). Het zijn Bengaalse tijgers met een genetische afwijking dat hun mooie wit-zilveren vacht veroorzaakt.
Hihi... net mijn Rémi-poes.
Na de witte tijgers lopen we verder naar de luipaarden.
En daarna gaan we verder naar de Aziatische olifanten. De natuurlijke levensomstandigheden van de olifanten worden zo getrouw mogelijk gereconstrueerd. Elke vorm van vrijheid heeft echter haar beperkingen. Zo dient men voldoende rekening te houden met de veiligheid van de dieren, de bezoekers en het personeel. In normale omstandigheden zijn de olifanten echter zeer volgzaam en rustig. Een verandering van hun humeur zal onmiddellijk de aandacht van de verzorger wekken. Omdat er ten alle tijde rekening wordt gehouden met de gemoedstoestand van de dieren, zijn de publiekelijk activiteiten nooit stipt gepland.
Het leuke is dat ze er sinds kort een kleintje bij hebben.
Het verblijf van de olifanten op zich is ook echt prachtig om te bezoeken.
Na de olifanten besluiten we om de wereld van Ganesha te verlaten en verder te wandelen naar Afrika, de wereld van de "Big Five", de vijf meest symbolische dieren van Afrika: de leeuw, de olifant, de Kaapse buffel, de neushoorn en het luipaard. Deze fascinerende dieren wandelen rond op acht hectare steppe- en savannegrond. "La Terre des Origines", gloeiend, warm en primitief, dompelt ons onder in de wieg van de mensheid.
Hier komen giraffen, neushoorns, antilopen en jachtluipaarden in aanraking met wrattenzwijnen, hyena’s en tal van andere diersoorten. De oostelijke franjeapen observeren ons vanuit de toppen van de bomen, terwijl de halfapen zich vermaken als ze ons zien. Onder de onstuimige ritmes van djembés ontdekken we een groot Tambermadorp (uit het grensgebied van Togo en Benin) met huisjes uit rode aarde en rieten daken. Een vissersdorp op palen, omgeven door prauwen, nodigt ons uit om te palaveren in de hut van het opperhoofd, het schooltje, de traditionele kruidenierszaak, het huis van de voodoopriesters, de muziekschool, de spreukenhut of de kapperszaak.
Fantastisch uitzicht op een Afrikaans 'dorpje'.
Ik was enorm gecharmeerd door dit beeld.
Een soort parkietje in het wild. Het vloog vrij rond.
Het territorium van de hyena's.
Ook bij de hyna's zijn er kleintjes. Twee in totaal. Zij zitten heerlijk te spelen.
Aan de andere kant van het hyeneverblijf, zitten de giraffen. Ze zijn onvoorwaardelijk verbonden met het oerbeeld van Afrika. Er is een enorm bezoekersplatform gemaakt, waardoor je op ooghoogte met de giraffen komt te staan. Dit moeten we straks zeker van dichterbij bekijken.
Als je weet dat een giraf al bijna 6 meter is, dan is deze boom echt gigantisch!
Timon & Pumbaa! Ja hoor, de stokstaartjes zitten hier bij de wrattenzwijnen. Heerlijk. De Leeuwenkoning komt nu wel heel erg dichtbij.
Stokstaartjes, ze bewonen de Zuidafrikaanse halfwoestijnen. Familie van de mangoest, zijn ze in fel uitgesproken familieverband (3 tot 30), overdag actief. Hun voornaamste vijanden, arenden en jakhalzen, moeten rekening houden met een uiterst waakzame uitkijkpost die bij het minste gevaar de ganse familie waarschuwt, gevolg: de onmiddelijke terugtrekking in hun ondergronds territorium. De Penseelvarkens komen voor in het oerwoud, de savanne, de steppe en het waterrijke grasland van West- en Centraal-Afrika en Madagascar. De volwassen dieren hebben een roodbruine vacht met lichtgele manen, de jongen zijn de eerste drie maanden gestreept, een prima camouflage. Hun lichaamsgewicht varieert van 46 tot 150 kg, de lengte bedraagt 1m tot 1,5m en als schofthoogte bereiken ze een kleine meter.
Wat 'n gek beest!
Nog meer parkiet-achtigen. Deze zitten wel in een kooi.
De Afrikaanse olifant
Ter ere van Suzy : ze leefde 21 jaar lang in een Vlaamse dierentuin, ze werd als weesje uit Botswana in België opgevangen en opgevoed. Suzy heeft haar persoonlijke verzorger Puri, een Belg van Iraanse afkomst. Hij is een bijzonder serene persoonlijkheid, inmiddels een olifantenfluisteraar in spe.
In Afrika wordt de olifantenpopulatie op 400.000 tot 500.000 olifanten geschat (in 1930 waren er 5 miljoen). De dichtste concentratie komt voor in zuidelijk en oostelijk Afrika. Er bestaat eveneens een verschil tussen de woudolifanten (C.- en W-Afrika) en de savanne-olifanten (Z- en O-Afrika).
Je kan niet door Afrika wandelen zonder de leeuwen tegen te komen. Zijn het zijn prachtige manen die hem deze vorstelijke aanblik geven, of is het zijn indrukwekkende muil? Van de muil gesproken, de tanden, tot 6 cm lang, hebben een drukkracht van 300 kg. Heel praktisch wanneer u weet dat zijn dagelijks rantsoen uit 7kg vlees bestaat, het minimum om zijn lichaamsgewicht van 250 kg op peil te houden. Zoals het een echte machtshebber betaamt is de leeuw eerder lui. Hij gaat zelden of nooit zelf op jacht en laat deze taak uitvoeren door zijn harem. Deze leeuwinnen zijn kleiner en dus veel behendiger. Een groep bestaat uit 3 tot 30 dieren. Gemiddeld bestaat een troep uit één tot zeven mannetjes, waarvan er slechts één de leider is, dit het oudste of het sterkste dier. Hij heeft de leiding over de overige leden van de troep, de één tot achtien leeuwinnen. Hun jachtterrein heeft een oppervlakte tot 500km². De kans om hier een buffel, gnoe, zebra, antilope, impala, wrattenzwijn, giraf of zelf een olifant, nijlpaard of neushoorn tegen het lijf te lopen is heel reeël. De voedselconcurrentie met hyena’s en jachtluipaarden ligt uiteraard vóór de hand, in momenten van uitputting kunnen ze hoeveelheden tot 40 kg verorberen (30 kg voor de wijfjes).
In het gebied van Centraal tot Zuid Afrika blijven er nog 16 à 30.000 dieren over, hoofdzakelijk in de nationale parken, de Serengeti in Tanzania. In het Paleolithium (35.000 v. C), strekte hun leefgebied zich uit tot Spanje en Frankrijk.
De witte neushoorn
Hij is echt niet vuil, maar het wit is nu eenmaal eerder grijs. De vergissing dateert van de Engelse kolonisatie, de Zuid-afrikaanse boeren hadden hem "wijd-lip", gedoopt, het Britse onbegrip werd ‘’white’’ in de overlevering. Van alle neushoornsoorten ter wereld (van Azië - Java, Sumatra, India, enz. – de witte en de zwarte in Afrika) is deze, met afmetingen van 3,7m tot 4,2m in lengte en een gewicht van 3.000 kg, de grootste, zijn leeftijd bedraagt dan ook al gauw 50 jaar.
Het nijlpaard
Na de witte neushoorn is het de beurt aan die andere kolos, het nijlpaard. Met een gewicht van 3 tot 5 ton, haalt hij nog makkelijk een snelheid van 30 km per uur. Het zijn dan ook gevaarlijke dieren met tanden die tot 60 cm lang kunnen worden. Hij wordt tot 5 m lang, gemiddeld 3,5 m, en meet slechts 1,5 m op schofthoogte. Een kudde bestaat uit een 20-tal dieren. Ze brengen gezien hun gemiddelde leeftijd van 40 tot 50 jaar, heel wat tijd tesamen door, hoofdzakelijk onder water. Hun huid zonder zweetklieren komt niet tussen in de regeling van hun lichaamstemperatuur. Om dit onder controle te houden èn om zonnebrand te vermijden, dompelelen ze zich geregeld onder in het water. Voor hun passage op het droge scheiden ze een natuurlijke zonnefilter af, een roodachtige substantie die vroeger als een bloedende wonde aanzien werd. Deze rivierbewoners die terug te vinden zijn in Oeganda, Soedan, N-Congo, W-Gambia, Botswana, Zimbabwe, Zambia en Zuid-Afrika, zijn ze uiterst territoriaal ingesteld.
Lunchtijd!
Ondertussen is het bijna 12 uur geworden en we sterven van de honger. We hebben het hele Afrikaanse continent nog niet gezien, maar we besluiten om eerst wat te eten en daarna terug te keren.
We kiezen voor en quickservice restaurant in de buurt van een speeltuin. We hebben geluk, wanneer we toekomen zijn er nog een hoop tafels vrij, maar deze worden snel gevuld!
Uiteraard ook nog even tijd nemen voor een foto.
No comments:
Post a Comment