Bretagne - Dag 2: zaterdag 18 mei 2013

18.05.2013

Mont Saint-Michel, here we come!

De wekker loopt om 7 uur af en we blijven nog even snoezelen. Even later staan we dan toch op en maken we ons klaar voor het ontbijt. Ook de koffers worden weer ingepakt.

Rond 8 uur gaan we ontbijten. Het ontbijtbuffet bestaat uit mini croisssants, mini rozijnenkoeken, mini chocoladebroodjes, wit en bruin brood wat je eventueel kan roosteren, stokbrood, verschillende soorten cornflakes, cake, verschillende soorten beleg (verschillende soorten confituur, salami, ham), verschillende soorten yoghurt, peperkoek, eitjes, fruitsla en dan vergeet ik vast nog wel wat te vermelden.

 

Na het ontbijt gaan we weer naar de kamer. We poetsen onze tanden, gaan nog een keertje naar toilet en ruimen dan de laatste spullen op. Het uitchecken gaat vlot en voor we het weten zitten we in de auto richting de Mont Saint-Michel. Iets wat al lang op Sarah haar wish-list staat en wat we nu eindelijk gaan zien.

Het weer is alvast prachtig. Het zonnetje komt er stilletjes aan door,  ook al zeiden de weerberichten anders. Dat maakt het natuurlijk allemaal extra leuk.

We zijn bijna als eersten op de parking. Er staan misschien maar 10 andere auto’s geparkeerd. Het is dan ook nog geen 9 uur. We hebben de keuze om de weg te voet te doen of met een gratis pendelbus. We besluiten om de heenweg te voet doen en de terugweg met de bus. Het is een tochtje van ongeveer 40 minuten, maar dat is niet erg. We genieten van het uitzicht en van de Mont die steeds groter wordt.

De baai en de Mont Saint-Michel

De abdij van Mont Saint-Michel werd rond ongeveer 700 gesticht door ene Aubert. Volgens een legende zou aartsengel Michaël tot bij Aubert verschenen zijn. Hij kreeg visioenen over een kerk op een rots.

Oorspronkelijk was Mont Saint-Michel een getijdeneiland, dat enkel over land bereikbaar was bij laagwater. Bij hoogwater was het eiland omringt door water. Ondertussen loopt er een weg naar het eiland. Het eiland en de baai staan ook op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

We merken al snel dat er werkzaamheden aan de gang zijn. Dit is om de Mont te beschermen. Het klimaat zorgt er voor dat het land wint van het water. Door deze werkzaamheden zorgen ze ervoor dat de Mont een eiland blijft. En dat kunnen we alleen maar toejuichen!

 

 

 

We betreden de Mont en komen net in een andere wereld terecht. We zien een oud kanon, oude kleine straatjes, steile trapjes, een ophangbrug en nog veel meer. We kijken onze ogen uit. Hoe hoger we klimmen (wat niet niets is), hoe mooier het uitzicht wordt. Helemaal bovenaan de Mont heb je de abdij. We besluiten de abdij niet te bezoeken, maar doen toch de klim naar boven. Het uitzicht daar is echt prachtig.

 

Wanneer we weer beneden zijn, kopen we nog enkele souvenirs. We sparen kleine glaasjes, jeneverglaasjes, van alle plaatsen waar we al geweest zijn, dus deze van de Mont Saint Michel mogen niet ontbreken. Verder kopen we nog enkele ansichtkaarten.

 

 

Moulin à Vent de Moidrey

 

Het is half 12 wanneer we de parking verlaten. Op de heenweg hebben we een uitzicht punt gezien in de buurt van Pontorson. Een oude werkende molen, de Moulin à Vent de Moidrey. We besluiten deze molen snel een bezoekje te brengen. We klimmen hoger dan we denken en het uitzicht is dan ook prachtig. In de verte zien we de prachtige Mont nog liggen. We komen hier ook nog Vlamingen tegen die op vakantie zijn met een Mobilehome. We nemen de tijd om wat foto’s te maken en rijden dan weer verder.

 

 

In de verte ligt de Mont Saint-Michel.

 

Hendrik gaat nog eerst wat tanken en we stoppen bij de plaatselijke Carrefour voor wat water.

Volgende halte is Dol-de-Bretagne. Hier vind je de Mont-Dol, maar ook heb je in het noorden van de stad de Menhir de Champ Dolent. Het woord menhir is afkomstig uit het Bretons. "Maen" wil zeggen steen en "hir" wil zeggen hoor. Toch zijn niet alle menhirs groot. De Menhir de Champ Dolent is dat wel. Hij is bijna 10 meter hoog.

Over menhirs is verder weinig geweten. Het zou kunnen dat het religieuze symbolen zijn, maar zeker is men er niet van. Desalniettemin, het blijft indrukwekkend. Ook hier komen we weer Vlamingen tegen. Best grappig!

Ook Hamish wordt er even bijgehaald. Wat grappige blikken van de andere toeristen met zich meebrengt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het Bretagne waarvoor we gekomen zijn!

Dan is het tijd om verder te rijden. De volgende halte is Cancale. Hier heb je Point du Grouin. Sarah is grote fan van vuurtorens en we hopen er hier in Bretagne enkele tegen te komen natuurlijk. Wat we niet wisten, is dat dit uitzichtpunt werkelijk adembenemend is. Wow, wat is het hier mooi! En ja, de eerste vuurtoren is ook een feit. En dan nog wel eentje die echt in de zee staat. We kunnen er maar niet genoeg van krijgen. We maken hier dan ook een kleine wandeling. In de heel verre verte zien we de Mont Saint-Michel nog liggen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maar we moeten weer verder. De volgende stop is Rothéneuf. Onderweg komen we nog een eiland tegen waarop een huis gebouwd is. Het eiland is omgeven door de zee. We nemen even de tijd om uit te stappen, enkele foto’s te maken en te genieten van het uitzicht. In Bretagne heb je achter elke hoek een ander uitzicht. Heerlijk!

 

 

 

 

Rothéneuf

Met een kleine tussenstop komen we dan toe in Rothéneuf. Rothéneuf ligt iets buiten Saint-Malo. Hier vind je de roches schulptés. Dit zijn figuren die gebeeldhouwd zijn uit rotsen. Toen abbé Fouré (hij leefde van 1839 tot 1910) op z'n 30ste een hartaanval kreeg, was hij langs één kant verlamd. Hij trok zich terug en vestigde zich nabij de kliffen van Rothéneuf. Hij maakte toen zo'n 30 figuren in de rotsen van Rothéneuf.

Hoe langer je er naar blijft kijken, hoe meer figuren en mythische wezens je ziet. Sommigen zullen dit niets vinden, maar vooral Hendrik vond dit zeker en vast de moeite.

 

Vervolgens is het tijd om naar het hotel te rijden. Het volgende hotel ligt op 1,5 uur rijden van Rothéneuf, in het havenstadje Binic. In Dinan Quévert stoppen we nog even bij de Mc Donalds. Sarah had graag een sundae ijsje met chocolade. In Frankrijk krijg je er nog nootjes bij, DE reden waarom Sarah er graag even stopt. We besluiten om hier dan ook maar te eten, ipv enkel een ijsje te bestellen. Sarah neemt een classe croute:  poulet curry, een broodje met kip, currysaus, sla en tostie. Hendrik neemt  een classe croute: boeuf moutarde, hetzelfde broodje, maar dan met hamburger ipv kip en mosterdsaus ipv currysaus. Hendrik gaat voor de cola, terwijl Sarah voor de Sprite gaat. Nadien neemt Sarah dus het ijsje en Hendrik gaat voor een Big Mac en Cheese burger.

Nadat we onze buikjes rond gegeten hebben, rijden we weer verder. Tegen 17.45 uur komen we toe in Binic. Sarah ziet het hotel al snel liggen. Alleen een plekje om de wagen te parkeren is wat moeilijker. We rijden wat rond en het lukt dan toch om een plekje vlak voor het hotel te bemachtigen.

Het inchecken verloopt vlot en we krijgen kamer 16. Een kamer met zicht op de haven van Binic. Ook deze kamer is mooi en netjes. Ze is zelfs ook moderner dan de kamer in Pontorson. Zelfs de badkamer is helemaal onze stijl. Heel erg leuk.

We installeren onze spullen en gaan nog onder de douche. Ook worden de foto’s weer overgezet van de geheugenkaartjes op de computer en Sarah schrijft alvast verder aan het tripreport. Het wordt ook vanavond weer niet te laat, want morgen staat er weer heel wat te beleven.