Bretagne - Dag 4, deel 2: maandag 20 mei 2013

Mooi, mooier, mooist!

We rijden verder naar Perros-Guirec, naar het gehucht Ploumanac'h. Dit is waarschijnlijk waar ik het meest naar heb uitgekeken. De vuurtoren Min Ruz en de bekende roze granietrotsen.

Ook nu duurt de rit niet zo lang en nog belangrijker... het blijft droog. Ook nu rijden we weer door kleine straatjes. Langs de kant van de weg zien we hier en daar al gigantische granietrotsen liggen. Indrukwekkend!

We parkeren de wagen en weten nu al niet waar eerst kijken. Rondom ons zien we nog meer van deze gigantische rotsen. Deze plek lijkt ook de ideale plek te zijn om te snorkelen. Ondanks het gure weer zien we verschillende snorkelaars in en uit het water gaan.

Snorkelen doen we niet, maar we maken wel een lange wandeling naar de rotsen, naar de vuurtoren en naar het strand dat wat verder in de baai ligt.
We konden het dan ook niet laten om enorm veel foto's te maken.

Aan de overkant zie je trouwens Les Sept îles. Deze "zeven" eilanden (het zijn er eigenlijk maar vijf) worden niet bewoond door mensen, maar door vogels. Het zijn natuurreservaten, waar onder andere aalscholvers en jan-van-genten broeden.

Indrukwekkend om te zien. Een rots zo groot als een huis, vlak naast een huis.

 

 

Je ziet het niet op foto, maar deze is gigantisch groot.

Vuurtoren Min Ruz.

De vuurtorenliefhebber in Sarah werd hier héél gelukkig van.

 

 

In deze rotsen zag ik 2 gezichten, 2 hoofden die met de neus tegen elkaar staan.

 

 

Op een gegeven moment heb ik een photoshoot met een meeuw, die als een volleerd model over de catwalk wandelt. Op een gegeven moment springt hij er af en komt langzaam maar zeker op me af. Geweldig!

 

 

Vanaf het wanpad heb je hier en daar ook kleinere paadjes die je tussen de rotsen leiden.

Kleine vogel op grote steen.

En dan vertrekt de kleine vogel.

 

Het strand.

Na ons bezoek aan Perros-Guirec rijden we weer verder. Op de kaart zien we dat er dolmen in de buurt zijn. We hebben geen exact adres, dus we kunnen de GPS niet instellen. In het dorp stoppen we op een parking en lopen even verder naar de plattegrond van het dorp. We zien de dolmen op de plattegrond staan en weten nu ook hoe er te geraken. Zonder verdere problemen komen we toe bij de Dolmen de Kerguntuil.

In de wei staan 2 dolmen. De eerste staan vooraan en de 2e achteraan, aan de andere kant van de wei. Er is geen pad, maar je ziet waar de toeristen gestapt hebben. We zijn er trouwens niet alleen, er zijn nog 2 toeristen (man en vrouw) die naar de dolmen komen kijken.

Het regent niet, dus Hamish wordt er even bijgehaald voor de foto's.

We rijden nog wat verder en komen nog een bordje tegen die de weg naar een menhir aanwijst. We rijden weer via kleine weggetjes en even denken we dat we verkeerd gereden zijn. Maar na een tijdje komen we toch bij de menhir de St. Usec.

 

We proberen nog meerdere menhirs te vinden, maar dat blijkt niet evident te zijn. Het begint nu ook een beetje te regenen. We willen nog naar een menhir op Grande île, een eiland in de buurt, welke via een brug te bereiken is. De brug stelde niet veel voor en de menhir hebben we helaas niet gevonden. De GPS was wel erg in de war en stuurde ons naar straten waar we niet in mochten.

We verlaten Grande île en gaan nog een kijkje nemen bij één uitzichtpunt voordat we weer naar het hotel rijden. Het uitzichtpunt heet Pointe de Bihit. Ondanks de wind en de regen is het uitzicht wel de moeite waard!

 

Na het bezoekje aan Pointe de Bihit rijden we via Lannion terug naar Binic. Het is ongeveer een uurtje rijden en de reis verloopt voorspoedig. Toegekomen in Binic gaan we eerst naar het hotel om ons op te frissen en klaar te maken voor het eten. We gaan eten bij La Batelière. Het eten is lekker en in tegenstelling tot gisteren is de bediening vriendelijk. We waren als één van de eersten in het restaurant, maar het duurde niet lang voor het vol liep.
Na het eten keerden we terug naar het hotel. Alweer een dag in het mooie Bretagne die er op zat.