Het is 4.30 uur wanneer de wekker afloopt. Over een uurtje vertrekken we naar Disneyland. Met kleine oogjes staan we op en maken we ons klaar. We knuffelen nog even met de Rémi-poes, want we moeten hem de komende vier dagen missen. We hebben afgesproken met Hilde dat zij Rémi en Bertje komt eten geven en gisteren is ze al langs geweest om de sleutel op te halen. We weten dat Rémi in goede handen is, maar toch is het niet makkelijk om hem een eerste keer zo lang achter te laten.
Even voor half 6 is het dan zover. We vertrekken richting de
magie. Door zo vroeg te vertrekken, hopen we de files in Antwerpen en Gent voor
te zijn. Het is nog donker buiten en Turnhout ligt nog in een diepe slaap. We
hebben geluk. De files in Antwerpen zijn we voor en ook Gent rijden we vlotjes
voorbij. In Lille hebben we even file, maar dat duurt gelukkig niet lang.
Nog even geduld hebben.
Vliegtuigjes spotten nabij Charles De Gaule.
Onderweg stoppen we even om naar toilet te gaan en dan gaat
het in rechte lijn naar de parking van het park. We hebben nog 2 keer een korte
file van een paar minuutjes. Het is 10 uur wanneer we op de parking van het
park toekomen. Nog even door de tassencontrole en dan snel naar binnen. Het
heeft bijna de hele autorit geregend, maar nu is het droog. De zon komt zelfs
af en toe tevoorschijn.
Home sweet home.
Interesting.
Met de tickets op zak, lopen we het park in. Achter het kasteel zien we Maleficent staan. Ze heeft het platform waar de zwaard in de steen staat overgenomen. Een enge draak met stekels die van kleur veranderen houdt er de wacht. De wachtrij valt best mee, dus we besluiten alvast aan te schuiven. Wanneer het bijna onze beurt is, neemt ze een korte pauze en niet veel later is het mijn beurt om haar te groeten. Ik vraag of ze mijn boekje wil tekenen. Ze is niet onder de indruk, maar ze vindt haar foto wel ‘interesting’. Ze kijkt nog even in het boekje en ook dat vindt ze toch wel ‘very interesting’. Voor dat ik afscheid neem, ga ik nog even met haar op de foto.
Wat 'n super Maleficent zeg! Ze doet het echt heel goed.
Miauw, Miauw
We lopen terug onder het kasteel door en gaan weer waar naar we begonnen zijn… Main Street. Ik ga eerst even naar toilet, terwijl Hendrik een nieuwe PhotopassPlus koopt. Ondertussen ga ik naar de Storybook Store. Daar staat Marie van de aristokatten meet & greets te doen. Ik had nog niet de mogelijkheid gehad om Marie te ontmoeten, dus dat ik wilde dan ook graag doen. Ook hier een redelijke wachtrij, dus we gaan snel aanschuiven. Ook katjes hebben af en toe recht op een pauze en niet veel later is het dan weer aan ons. Ook Hendrik wil deze keer graag mee op de foto. De Photopass wordt onmiddellijk boven gehaald.
Foto's van de photopass:
Hakuna Matata! Of toch niet?!
Ondertussen is het middag geworden en willen we graag een hapje eten. Ik wil graag gaan eten bij Hakuna Matata, maar ik vrees dat deze gesloten gaat zijn. En ja hoor… dicht! Dan naar Colonel Hathi’s Pizza Outpost. Deze is wel open en er staat niemand te wachten. Hendrik neemt een menu met een pizza Royale, een lookbroodje en een fruitsalade. Ik neem een menu met lasagne, een lookbroodje en tiramisu. Beiden vallen zeker in de smaak!
We nemen afscheid van hun beiden en gaan verder naar Mickey. Hij heeft zijn mooiste Halloween outfit aangetrokken en heeft een leuke fotolocatie gekregen bij de Cottonwood Creek Ranch. Hier zijn amper 3 families voor ons. Wanneer het onze beurt is, gaat Mickey net pauzeren, maar het duurt niet heel lang voordat hij terug is. Ik word hartelijk ontvangen en krijg een hele dikke knuffel. Ik vraag of hij mijn boekje wil tekenen en hij reageert heel enthousiast als hij zijn foto ziet. Ik vraag of hij zijn foto leuk vindt en dat vindt hij zeker en vast. We poseren even voor de foto en nadien komt Hendrik er ook nog even bij staan. Helaas is er geen photopass fotograaf aanwezig, maar misschien moeten we morgen dan nog maar eens in de rij gaan staan.
This is Halloween! This is Halloween!
We hebben nog drie kwartier te tijd voordat we bij de
prinsessen verwacht worden. We willen nog even een attractie meepikken en
denken gelijk aan Big Thunder Mountain. Deze heeft een wachtrij van 25 minuten,
maar zo lang wil Hendrik niet wachten. Wat verder staat Jack Skellington meet
& greets te doen en hem willen we natuurlijk ook graag ontmoeten. Sally is
er jammer genoeg niet bij. De rij is niet lang, maar doordat hij voor iedereen
uitgebereid de tijd neemt, moeten we toch lang wachten. Wanneer het mijn beurt
is, vraagt hij waar ik vandaan kom. Als ik zeg België, vraagt hij nogmaals waar
ik vandaan kom. Weer zeg ik België en ik krijg als reactie ‘Belgium, just as I
thought so’. Lol. Gekke Jack. Ik vraag of hij mijn boekje wil tekenen en dat
wil hij zeker. Hij vraagt of ik het zelf gemaakt heb. ”Oh yes!! I remember you. I thought already
thought we met before! And oh yes, Sally was there”. Hij zei dat zee r
vandaag niet is. Ik vraag of hij haar mist en ja hoor, hij mist haar vreselijk.
Ik vraag hem of ze nog komt, maar hij weet het niet, want hij weet niet waar ze
is. Maybe she’s in the woods?
Hij vraagt of ik zin heb om samen een foto te maken. Ja,
graag uiteraard! Hij nodigt me uit in zijn huis en vraagt me mijn hoofd door de
raam te steken voor een leuke foto. Hij nodigt Hendrik ook nog uit om er bij te
komen. Dat wil hij zeker en vast. Hij vraagt nog hoe hij heet en heet hem
welkom. Na wat foto’s en een ‘Happy Halloween’ is het tijd om afscheid te
nemen. Bye Jack!
Photopass foto's.
No comments:
Post a Comment