Na een deugddoende nachtrust loopt om 6.15 uur de wekker weer af! Gaap! Hendrik vroeg zich af of ik het echt meende als ik zei dat we om 7 uur wilden ontbijten. Ja dus! (Er waren ook geen andere uren meer vrij, dus een geluk bij een ongeluk voor mij).
Anyway, vroeg uit bed en in de douche dus.
Hendrik zijn schoenen waren nog steeds doorweekt, dus terwijl Hendrik zich ging scheren, liep ik snel even naar de wagen om een droog paar schoenen voor Hendrik te halen. (In het verleden gingen we vaak met de trein naar Disneyland, maar een voordeel van de wagen is wel dat je veel meer kan meenemen. Wat nu goed van pas kwam.)
Goed op tijd verschijnen we aan het ontbijt. Zowel Beaver Creek als Hunter's Grill zijn open. Wij kiezen vor Beaver Creek. We zijn de 2e die naar binnen gaan en al snel krijgen we een plekje toegewezen.
We vinden het ontbijt in Sequoia Lodge altijd lekker en er is zeker genoeg keuze. Van chocolade broodjes en croissants, tot picolo's en brood (al dan niet geroosterd), verschillende soorten ontbijtgranen, yoghurt, fruit, verschillende soorten beleg (o.a. kippenwit), nutella, confituur, fruitsap, verschillende soorten koffie, warme melk, chocolademelk etc...
Op naar het park!
Het is even voor 8 wanneer we het ontbijt in Sequoia Lodge verlaten en via de Village naar het park wandelen. Het is nog donker buiten en onderweg stoppen we even voor her en der wat foto's. Het regent niet, waar we enorm blij voor zijn!
Voordat we het park binnen gaan, nemen we eerst een kijkje in het Disneyland hotel. Eens kijken of er characters aanwezig zijn. Helaas, vandaag zijn ze er pas om 8.30 uur en het is nog maar net 8 uur geweest.
Hier gaan we niet op wachten. We besluiten om alvast gebruik te maken van de Extra Magical Hours en voordat we naar de Studio's gaan nog even langs te komen.
Zo gezegd, zo gedaan. Eenmaal in het park nemen we eerst de tijd om de versieringen in Main Street te bewonderen.
Een Disneytrip is niet compleet zonder de nodige foto's van het kasteel.
Eerste halte is Dumbo the flying elephant. Daarna volgen nog Peter Pan's Flight en de Caroussel. Bij geen enkele attractie staat een wachtrij... heerlijk!
Vervolgens verlaten we het park weer en wandelen we weer het Disneyland hotel binnen. Wat ruikt het hier toch heerlijk!
Bij de fotolocatie staat Daisy te wachten. Ik heb al wel een foto met Daisy (in haar 20th Anniversary outfit), maar nog geen in haar gewone outfit. Snel de rij in dus. Hendrik wilde vroeger niet mee op de foto met characters, maar hij lijkt nu helemaal te zijn omgedraaid! Super!
De foto's van de Disney-fotograaf.
We zetten ons nog heel even neer om uit te rusten, alvorens we naar de Studio's trekken. We zien Eeyore nog staan zwaaien naar de gasten.
Eventjes de manen goed leggen!
Op naar de Studio's
En dan is het tijd om het hotel te verlaten en naar de Studio's te trekken. Wanneer we toekomen zijn ze net begonnen met aftellen... Three, Two, One... en er volgt applaus en gejuich. De Studio's gaan open.
Maar dan loopt het even mis. De man voor ons heeft 5 toegangskaartjes, maar ze zijn zelf maar met 2. Toch steekt hij zijn 5 kaartjes in de machine. En draait dus ook enkele keren aan de draaistaven om binnen te gaan. (geen idee hoe ik het moet noemen in het Nederlands)
Dan is het mijn beurt en ik steek mijn pas in de machine. De man voor mij is nog niet helemaal weg en denkt dat hij een keertje te weinig gedraaid heeft en draait nog een keer. Hierdoor kan ik niet meer binnen.
Geen probleem denken we. Hendrik steekt zijn pas in de machine en hierdoor kan ik binnen. Hij steekt zijn pas nogmaals in de machine om zelf binnen te kunnen, maar dat lukt dus niet.
De CM wordt er bij gehaald en zijn pas wordt gereset. Hij probeert het nogmaals, maar dan lukt het nog niet. Mijn pas wordt gereset en we proberen het nogmaals... weer geen geluk.
Uiteindelijk laat de CM Hendrik binnen via de gewone deur. Oef!
Grab shell Dude!
Eerste halte in de Studio's is Crush's Coaster, daar er in de loop van de dag altijd een hele rij staat bij deze attractie. Wanneer we toekomen is de attractie nog niet geopend, maar er staat al wel een rij van een kleine 10 minuten. Even later kunnen we binnen en weer wat later is het alweer aan ons. We konden instappen en zouden de rit achterwaarts beginnen.
Ik was even vergeten hoe leuk deze attractie eigenlijk is! Ik vind hem alleszinds leuker dan Big Thunder Mountain. We hebben er dus heerlijk van genoten.
Welcome to Agrabah
Na een ritje met Crush lopen we verder naar de Flying Carpets Over Agrabah. Beetje zelfde idee als Dumbo en de Orbitrons, maar dan gebaseerd op Aladdin. We hebben deze attractie hebben we telkens gedaan met 2 voorin. Maar nu wilde Hendrik graag opsplitsen, ik voorin en hij achterin. De besturing vooraan dient om het tapijt te doen stijgen of dalen en met de besturing achterin kan je het tapijt doen kantelen.
For Narnia!
Wat we ook elke trip doen, is een foto maken bij de troon van de koningin van Naria. Als grote Naria fans kan dit niet ontbreken. Op daarheen dus. Jammer dat er verder weinig van/over deze films/boeken te vinden is in het park, maar goed, het is nu eenmaal zo.
Ik vraag Hendrik nog of hij even onder de paraplu wil gaan staan voor een foto. In mei kwam er geen regen en ik had geen idee of er nu regen zou komen of niet. (Alsof we gisteren nog niet nat genoeg geworden zijn.) En ja hoor, er kwam regen. Alleen... Hendrik had er zich niet aan verwacht en schrok zich te pletter. Oops! En ik kon niet meer van het lachen. :-)
We hadden nog even tijd voordat de characters zouden komen, dus wilden we nog enkele attracties doen. Het werd de Slinky Dog Zig Zag Spin. Beetje zoals de rups op de kermis, maar dan Disney-style en niet overdekt.
Doen of niet?
Bij de Parachute Drop stond maar een wachtrij van 10 minuten. Hmmz... we hebben deze attractie nog nooit gedaan en Hendrik wil hem eigenlijk wel eens doen. We hebben hier ooit eens in de rij gestaan, maar toen duurde het zo lang dat we rij verlaten hebben, anders zouden we de stuntshow gemist hebben. Nu is het dus de moment om deze attractie te doen. Er is echter maar één probleem. Ik heb last van hoogtevrees. Met een bang hartje gaan we toch in de rij staan (die overigens best wel leuk is). Ook het 'veiligheidsfilmpje' is geniaal.
Het wachten duurt langer dan 10 minuten, maar uiteindelijk is het dan toch onze beurt. Met een bang hartje nemen we plaats. Floeps... we gaan de hoogte in. Wonder boven wonder heb ik geen last van mijn hoogtevrees en 'geniet' ik van het uitzicht. Attractie goed bevonden dus!
Wordt vervolgd.
No comments:
Post a Comment