Of toch eentje!
Na de parade willen we wachten op de Villains die om 11.45 uur aan het kasteel zullen verschijnen tijdens de Mix & Mingle.
Maar Villains zouden Villains niet zijn, als ze niet te laat komen. Uiteindelijk zagen we een CM rondlopen die vertelde de bezoekers dat ze op komst waren. Nog even geduld hebben dus.
De eerste die we zagen verschijnen, was de Queen Of Hearts uit Alice In Wonderland. Haar hebben we nog niet op de foto, dus we gingen er achteraan.
Ze zwaaide toen ze voorbij liep en deed teken dat we haar moesten volgen. Ik was dan ook als eerste aan de beurt.
Hakuna Matata!
Het is even na 12 uur en we laten de Villains voor wat ze zijn. We hebben honger en willen wat eten. De keuze voor vandaag was snel gemaakt... Hakuna Matata! Deze is één van onze favoriete restaurants in het park en we zijn er deze trip nog niet gaan eten. Tijd om er verandering in te brengen dus.
Aan de ingang van het restaurant zorgen de djembé spelers alvast voor de vrolijke noot. Ik maak wat foto's terwijl Hendrik in de rij gaat aanschuiven. We bestellen beiden de Slightly Spiced Chicken Strips met Hakuna Fries... onze favoriet in dit restaurant. Ik herinner me dat het eten in mei veel te pikant was voor mij, maar nu was het echt perfect! We hebben er van genoten.
Princess Pavilion... again!
Na een lekkere maaltijd verlieten we Hakuna Matata en gingen we terug naar Fantasyland. Ik wilde vandaag toch nog graag een keertje gaan aanschuiven bij het Princess Pavilion. De wachtrij was een uur... een beetje heel erg lang dus, maar ik had het er wel voor over.
Toen we na een uurtje vooraan stonden, kregen we weer de vraag of het de eerste keer was dat we hier waren en welke prinsessen we reeds gezien hadden. Ik dus weer vertellen welke prinsessen we al gezien hadden en vooral dat ik heel erg graag Belle zou ontmoeten.
We hadden weer pech... Belle was niet aanwezig.
De CM van dienst vertelde niet wie er wel aanwezig was, dat was een verrassing.
We mochten doorgaan en aan de linkse kant nog even wachten. We maakten nog een praatje met de CM die ons daar stond op te wachten... over het weer, over de parade. Weet niet hoe ze heet, maar het was een super vriendelijk meisje met witte krullen.
We mochten door gaan en we kwamen terecht bij.... Aurora!
Ze was heel lief en vriendelijk en ook zij maakte graag een praatje. Ze wilde mijn naam weten en hoe lang we hier al waren. Ze wilde ook weten waar we vandaan kwamen en toen ik zei 'Belguim' vroeg ze in het Nederlands of we Nederlands spraken. Ja hoor, dat doen we! Ze stelde zich voor als Doornroosje en vroeg of we de parade al gezien hadden. Ik vertelde dat we de parade 2 dagen geleden gezien hadden, maar gisteren niet omwille van het weer. Ze wilde dan nog weten hoe lang we nog bleven.
Daarna gingen we foto's maken. De fotograaf van Disney was op dat moment afwezig. Hij was een nieuwe batterij voor zijn camera gaan halen. Het blonde meisje stelde voor om enkele foto's van Hendrik en mij met Aurora te maken. We mochten ook nog wachten tot de fotograaf terug is. Eerst wilden we dat te doen, maar toen we hoorden dat hij nog zeker 5 minuten zou wegblijven, hebben we vriendelijk bedankt. We wilden de rij niet ophouden en we hadden tenslotte al foto's van deze lieve Nederlanse Aurora.
It's good to be bad!
Na een leuke ontmoeting met Aurora, liepen we terug richting het kasteel. Daar zagen we voor het eerst deze trip Anastasia & Drizella, de stiefzusjes van Assepoester. Hun moeder, Lady Tremaine, was er helaas niet bij.
Ik wilde hun graag mijn boek laten signeren, dus we besloten snel in de rij te gaan staan.
Niet veel later was het dan mijn beurt.
Anastasia was de eerste die het boek zag en ze was meteen enthousiast. Ze riep dan ook luidkeels op Drizella. Drizella kwam op haar zus hangen en ze vroeg of ze zelf ook in het boek stond. Ja, hoor... op de volgende pagina.
Anastasia was de eerste die het boek tekende en daarna was ze weg. Drizella was boos op me omdat ik Anastasia eerst had laten tekenen. Zij is de oudste, dus zij zou eerst moeten tekenen. Ik verontschuldigde me en zei dat ik dat niet wist. :-)
Daarna gingen we foto's maken. Anastasia was nog steeds spoorloos en nu was het Drizella die haar keel open zette en op haar zus riep. Anastasia kwam met hangende pootjes terug. Ze kreeg van Drizella nog de goede raad dat ze haar kleding netjes moest doen voor de foto.
Drizella wilde me nog wat plagen en trok aan mijn haren. Nou, bedankt hoor. Na de fotoshoot bedankte ik beide dames. Ik kreeg van Drizella nog de goede raad om haar volgende keer eerst te laten tekenen, zij was tenslotte de oudste. Ik beloofde haar dat ik mijn best ging doen om het te onthouden.
Anastasia!!!
Anastasia!!!
Even de cape goed leggen.
Oh, wat 'n geweldige zusjes weer. Ik kan er niet aan doen, but I LOVE them!
Biceps to spare
Daarna haastten we ons naar Gaston.
Ook hem wilde ik graag mijn boek laten signeren.
Hij vroeg zich eerst af wat het was en toen hij zichzelf in het boek zag staan, vond hij dat natuurlijk prachtig.
Gaston vroeg of hij in het boek mocht bladeren en dat is natuurlijk geen probleem. Al vond hij de andere pagina's maar boring. Toen hij weer op z'n eigen pagina terecht kwam, ging hij deze natuurlijk weer bewonderen.
Nadat hij het boek gesigneerd had, gaf hij er nog een zoen op... zo hoorde dat nu eenmaal. Geweldig!
Uiteraard volgde er ook nog een fotoshoot. En Gaston zou Gaston niet zijn, als hij zich hier niet volledig in laat gaan. And another one... and just one more. Jaja, we weten dat je jezelf graag ziet.
Oh, I LOVE hoe hij hier gaat tekenen. Geweldig!
Old hag
Na de fantastische momenten met Gaston, gingen we verder. Of toch niet, we zagen the Old Hag nog staan. Haar heb ik ook nog niet op de foto, dus we gingen snel in de rij staan.
Hendrik had mijn boek nog vast en toen ze dat zag, vroeg ze of ze in het boek mocht kijken. Ja hoor, natuurlijk mag dat. Ze wilde weten of ze er zelf ook in stond, maar helaas. Ik moest haar teleurstellen, want het was de eerste keer dat ik haar ontmoette. "Well, maybe next time?" vroeg ze nog. Ik beloofde haar, dat ze er de volgende keer wel zou in staan.
Meeting Mr. Mouse himself
Iets wat we deze trip ook wilden doen, was Meet Mickey. We zijn nu al enkele keren in Disneyland geweest sinds Meet Mickey open gegaan is, maar telkens is het er over geschoten om hier een bezoekje aan te brengen.
Tijd om er nu verandering in te brengen. De wachtrij is 20 minuten en daar doen we het voor!
Binnen blijkt dat wachten helemaal niet erg is, want er worden Disney-filmpjes getoond. Heerlijk! Puur jeugdsentiment. Er waren er dan ook een aantal die ik me nog goed herinnerde van vroeger. De fotolocatie zelf is ook heel erg leuk gemaakt.
De tijd vloog dan ook voorbij en voor we het wisten was het onze beurt om Mr. Mouse himself te groeten.
Ik kreeg eerst een dikke knuffel en toen werden er foto's genomen. Mickey wilde ook nog een kusje en Hendrik kwam er ook nog bij voor de foto's.
Wordt vervolgd.
No comments:
Post a Comment