Tuesday, October 11, 2011

DLRP October 5th (Part V)

Characters, Characters & Characters!

Dat was wat we zagen toen we uit de Studio Tram Tours kwamen. Maar jeetje wat een drukte! En een geduw, geroep en getier van sommige mensen. Om niet te spreken over het voorbijsteken.
De eerste bij wie we onze kans waagden was broeder Tuck uit Robin Hood. Hier was het niet zo heel erg druk. Hij was zo lief even mijn boekje te tekenen en te poseren voor een foto.
Helaas zijn er toch altijd mensen die niet heel even kunnen wachten en zomaar voor je camera beginnen lopen. Zelf werd ik afgeleid door een vrouw die heel hard begon te roepen dat broeder Tuck in haar camera moest kijken ipv in de mijne!

Wat verderop stond Babbel. Hier was het al wat drukker. Maar we bleven even mooi wachten. Na een tijdje kreeg hij mijn boekje in de gaten en vroeg ik of hij wilde signeren. Hij zag zijn naam staan en wees ernaar. Hij werd er helemaal vrolijk van. Vlak erna zag je hem zoeken naar Knabbel. Ik wees hem waar Knabbel stond (aan het andere eind van het plein). Babbel pakte mijn hand en samen staken we het plein over op zoek naar Knabbel.
Toen we bij Knabbel kwamen rende Babbel met mijn boekje er naartoe om het hem te tonen, ik moest nog steeds volgen. Ook Knabbel reageerde enthousiast en samen gingen ze het boekje tekenen. Knabbel ging verder doen waar hij mee bezig was, maar Babbel wou nog persé poseren voor een leuke foto!
Hier wijs ik Babbel waar Knabbel staat (al is dat niet duidelijk op de foto).
Ik heb niet eens hoeven te vragen achter een foto. Babbel nam me zo spontaan al even vast. Oooh, wat lief, ik was helemaal blij. Dankzij Babbel kon m'n dag alvast niet meer stuk.
Volgende stop was Eeyore. Hij had het erg druk en het arme ezeltje had best wel moeite met signeren. We stonden best al wel lang te wachten, maar lieten wat mensen voor gaan. Toen Eeyore naar me toekwam hielp ik hem even met het boekje en de pen aan te nemen. Hij had best wel moeite met signeren, maar tekende er nog een leuk wolkje bij. Ik kreeg er ook nog een knuffel en een leuke foto bij.
Enkele meters verder stond Konijn. Hier was het gelukkig net iets minder druk dan bij Eeyore. Ook hij ging het boekje tekenen en even poseren voor een foto.

Pull Out The Red Carpet

Er stonden nog wel wat characters buiten, o.a. Balou, Peter Pan & Wendy, etc... maar wij gingen eerst wat eten bij Restaurant en Coulisse, want  we wilden niet te laat zijn voor een leuk plekje bij de Stars & Cars parade.
Na het eten gingen we nog snel even naar toilet, om dan eens te gaan kijken bij het podium van Stars & Cars.

Er stonden best al wel wat mensen te wachten voor het podium, maar ik wou liever achter het podium staan. Jolien en Annelies hadden me gezegd waar ik een leuk plekje zou hebben en gelukkig was daar nog plaats genoeg.

Het doel bij Stars & Cars was een handtekening proberen scoren van Mary Poppins & Bert, enkele van mijn favoriete characters.


We hebben niet lang moeten wachten of het muziekje met de boodschap dat de parade eraan kwam begon al te spelen.
Enkele minuten later kwamen Goofy en de eerste wagens al aangereden.

En toen gebeurde het... de wagen van Mary Poppins en Bert kwam voorbij... en reed verder! Aaaarhg, sh*t, sh*t... ik had Jolien en Annelies niet goed begrepen en ik had het verkeerde plekje uitgezocht. Hendrik zei dat we wel wat verder konden gaan staan, maar dan was ik mijn plekje vooraan kwijt. Jammer maar helaas, volgende keer toch maar wat meer naar rechts gaan staan.
Het was de Evil wagen die voor ons stopte en ik wist al dat ik daar geen spijt van zou krijgen. Cruella wilde uitstappen, maar de chauffeur had het deurtje nog niet open. Nou, nou, dat zal hij geweten hebben! Na talloze excuses ging het deurtje dan toch open en kon Madame De Vil uitstappen... en dat ging... goed, nouja... bijna goed! Ze viel er bijna uit. En ook dat zal de chauffeur geweten hebben.

De eerste die bij ons in de buurt langskwam was Gaston. Ik riep dat hij er wel erg goed uit zag vandaag, waarna hij naar mij toe kwam. Ik had voor hem geen pagina met z'n naam aangemaakt (had ik beter wel gedaan), maar had nog wel een pagina waar hij mocht op tekenen. Hij bekeek het boekje en was verwonderd dat het 'selfmade' was. Toen ik zei dat ik het zelf gemaakt had, ging hij er in bladeren. Hij merkte dat zijn naam er niet in stond. Ik zei hem dat als ik had geweten dat ik hem zou ontmoeten, dat ik dan zeker een pagina speciaal voor hem zou maken. Daar was hij wel blij mee. Ik vroeg of hij toch wilde tekenen en dat wilde hij wel. Voor hij ging tekenen vroeg hij nog:"Do you know my name?" Waarop ik zei:"Of course I do!"... "Well, what is it?". Waarop ik dan weer antwoordde:"It's Gaston". "Very good!!" zei hij duidelijk gecharmeerd. En toen ging hij tekenen. Daarna vroeg ik of ik nog snel een foto mocht en ook dat was geen enkel probleem. "Here, take my arm!" 
De volgende die langskwam was Dopey. Toen hij zijn naam zag, ging hij er naar wijzen en giechelen en lachen. Hij vond het duidelijk leuk. Super lief. Ook hij ging tekenen en poseren voor een foto. Sneeuw Witje kwam er ook nog snel even bijstaan voor een foto. Daarna moesten ze helaas snel door naar het podium.


En dan gebeurde het... zonder dat ik het door had, stond de wagen van Mary Poppins en Bert langs onze kant. Wat mij betreft kon de chauffeur niet maken dat hij uit de wagen was. Ik stond al teken te doen of hij aub langs ons wou komen. En ja hoor, mijn boekje en samen met nog een ander werd als eerste gehaald en aan Mary en Bert gegeven. Het was Bert die het boekje van de chauffeur in ontvangst nam.

Bert was keek heel verwonderd en toonde mijn boekje onmiddellijk aan Mary. Ze waren echt heel verwonderd en ik kon de wow's bij wijze van spreken bijna tot bij mij horen. Ik zag Mary in het rondkijken van waar het boekje vandaan kwam, maar ze kon me niet onmiddellijk vinden. Ze vroegen dan aan de chauffeur waar het boekje vandaan kwam, die wees naar mij en ik ging naar Mary zwaaien. Ze had me gezien en maakte een buiging met haar hoofd. Ik deed een teken van dankbaarheid.
De boekjes werden echt pagina per pagina uitgebreid bestudeerd door hun beiden en plotseling school Bert in een bulderende lach! (Al heb ik geen idee waarom).
Ik hield hun beiden in het oog en Hendrik ondertussen maar foto's maken. Af en toe keek Mary even mijn richting uit en ging naar me lachen.
Uiteindelijk ging eerst Bert tekenen en daarna Mary.
Nadien gingen ze samen nog even mooi voor mij poseren.
Denk dat zij mijn boekje uiteindelijk een kleine 5 à 10 minuten vast gehad hebben. Deze Stars & Cars parade was alvast super geslaagd en mijn dag kon echt niet meer kapot!!

Hier kon ik de 'WOW' bijna tot bij mij horen. :-)
Blijkbaar was het dus echt wel grappig.
Hier gingen ze even voor me poseren.
De laatste die langskwam van Cruella. Toen ze het boekje zag zei ze:"Oh well, isn't my name in it?" Waarop ik weer zei dat die er niet in stond en zij dan weer heel hard ging gillen. Ik zei snel dat ik de volgende keer een heel speciaal plaatsje voor haar zou maken... daar kon ze wel mee leven en besloot ze om toch maar het boekje te tekenen.
Op dat moment kwam Stitch eraan en die ging Cruella een beetje pesten, waarna Cruella met mijn boekje in haar hand Stitch achterna liep!

Pestkopje Stitch op komst.
Cruella die zich omdraait met m'n boekje om Stitch achterna te gaan.
Even later was het weer tijd om te vertrekken. Toen Cruella opnieuw voorbij mij passeerde zwaaide ze nog even met haar sigarette in mijn richting en riep dat ik haar speciale plaatsje volgende keer niet mocht vergeten!
Haar chauffeur was duidelijk blij dat hij haar in de auto gekregen had!
Mary Poppins ging nog even voor onze camera poseren.
Bert ging nog even naar ons zwaaien.
En zo kwam een einde aan deze magische parade.


1 comment:

  1. Hoi Sarah,

    Wat een heerlijk stukje heb je geschreven. Super. Als we tijd hebben, dan zouden we toch ook die Stars 'n Cars eens moeten doen. Ben alleen bang dat het volgende week niet gaat lukken... Nou ja, er komt vast nog wel een keer! ;-)
    Ben benieuwd naar de rest, onder andere over je verjaardag natuurlijk!

    Liefs, Marieke

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...